VMRG | Circular Inspirations

De circulaire economie krijgt de afgelopen jaren terecht steeds meer aandacht. Onze lineaire economie is eindig omdat we daarmee de aarde uitputten. De circulaire economie probeert dat te voorkomen door grondstoffen zo min mogelijk te verspillen. 

In een circulaire economie staat niet langer bezit centraal, maar gebruik. Toch is vaak de eerste vraag van cliënten die naar een circulair business model willen: “Hoe zorgen we ervoor dat we eigenaar blijven van onze materialen?” Alhoewel ik begrijp dat wordt bedoeld dat bij consumenten een verschuiving plaatsvindt van bezit naar gebruik, kan je je afvragen of eigendom voor de andere partijen in de keten, zoals leveranciers, noodzakelijk is. Het gaat er om dat je als leverancier grip houdt op de materialen; daar is niet per se voor vereist dat je als leverancier gedurende de volledige levensduur eigenaar bent van die materialen.

Circulaire businessmodellen zorgen juridisch wel voor de nodige uitdagingen. Hoe houd je als gevel-leverancier bijvoorbeeld grip op de gevel? Daarbij moet onderscheid worden gemaakt tussen contractenrecht (welke afspraken maken we?) en goederenrecht (wie is eigenaar van wat?). Contractueel is die grip in economische zin snel geregeld: op grond van de contractsvrijheid staat het partijen vrij om af te spreken dat de gevel-leverancier economisch gerechtigd blijft tot de gevel. Het goederenrecht geeft echter een beperkte set instrumenten om de juridische gerechtigdheid tot de gevel te regelen, denk hierbij aan eigendom, appartementsrechten en opstalrechten.

Wij zijn bij Houthoff samen met marktpartijen bezig met de ontwikkeling van een gevel-lease, waarbij de leverancier juridisch gerechtigd blijft tot de gevel op grond van een erfpachtrecht. Op die manier zorgen we er toch voor dat leveranciers juridisch gerechtigd blijven tot hun materialen. Hopelijk draagt dit eraan bij dat de gevel-leveranciers een commercieel succes kunnen maken van gevel-lease.