Het is goed vast te stellen, dat we tegenwoordig iedere dag lezen over duurzaam en circulariteit en ieders verantwoordelijkheid daarin. Het is tegelijkertijd verbazing-wekkend mee te maken, dat duurzaamheid bij veel bedrijven nog steeds blijft bij holle teksten of zich beperkt tot het investeren in LED-verlichting, zonnepanelen en een EV-aansluiting voor de auto van de baas.
Duurzaamheid is een enorm containerbegrip en dus lastig te vatten. Toch is het noodzakelijk een zo breed mogelijke scope te gebruiken, deelfacetten te bepalen en dan echt verantwoordelijkheid te nemen op het hele scala aan facetten. Echt verantwoordelijkheid nemen, omdat het ronduit egoïstisch is om niet te trachten als mens of bedrijf daar je eigen steentje, aan bij te dragen. Niet-duurzaam, niet-veilig, niet-respectvol opererende bedrijven sterven vroeg of laat uit, en indien niet, dan gaan we er allemaal aan. Zwartgallig? Welnee, noem het ‘klaar om met z’n allen te wenden en strategisch te focussen’.
Wanneer we bedrijfsmatig onze duurzame bril richten op productieprocessen, producten en medewerkers, dan dient er gekeken te worden naar de kostprijs. En dan niet de klassieke, kale, korte termijn euro’s, maar naar de lange termijn euro’s. Hoe we met zo min mogelijk belasting en aantasting van de leefbaarheid van deze planeet, verder kunnen. Bijvoorbeeld door life-cycle cost analysis in te zetten bij het bouwen, en daarmee inclusief lange termijn energie- en onderhoudskosten en hergebruik.
Met nadruk betreft duurzaamheid ook de omgang met de medemens, en dus ook de gehandicapte medemens. Respect, inclusiviteit en transparantie zijn onlosmakelijk verbonden met duurzaamheid. Zo ook, daar waar het gaat om de relatie met leveranciers, klanten, collega’s. Zelfs met onze eigen kinderen.
Overall gezien is true pricing is uiteindelijk ons enige redmiddel. De vervuiler betaalt.
Hermeta verwerkt op vele fronten aluminium in haar producten voor de bouw. Het is dan ook een eer, of zo je wilt onze bijdrage, om de Industrial Users van aluminium te mogen vertegenwoordigen binnen het bestuur van het Aluminium Stewardship Initiative (ASI). ASI is een wereldwijd opererende non-profit organisatie die het gebruik van aluminium promoot en daarbij haar aandacht richt op duurzaamheid, standaardisatie en transparantie in de gehele keten van bauxiet-winning tot aan de verwerking van aluminium in eindproducten. Het is juist haar brede mens- en natuurinclusieve definitie van duurzaamheid die voor mij de doorslag gaf. www.aluminium-stewardship.org
Wie goed doet, goed ontmoet.
Walk the talk!