Huidige marktontwikkelingen vragen om actie

Veranderende regels, de verduurzamingsopgave, te weinig personeel, woningtekorten wegwerken, de renovatie aanpak van de naoorlogse voorraad kantoorgebouwen en het belang van faalkostenreductie: de komende jaren staat daarmee niet alleen de overheid maar ook de gevelbouw voor enorme uitdagingen om hierin een bijdrage te leveren, kansen te benutten en verantwoordelijkheid te nemen.

De ambities zijn hoog, maar de verduurzaming van de gebouwde omgeving verloopt vooralsnog traag en het verduurzamingstempo laat daarbij grote verschillen zien tussen de utiliteitsgebouwen en woningen. Waar de woningmarkt de laatste jaren een flinke stijging laat zien in het energiebesparingstempo, zien we bij diverse utiliteitsgebouwen dat het energiebesparingstempo juist is gedaald. In de utiliteit zien we recentelijk zelfs het aantal gebouwen afnemen waar twee of meer verduurzamingsmaatregelen zijn genomen. En dat terwijl de naoorlogse voorraad kantoorgebouwen dringend aan renovatie toe is. Zeker wanneer we ons realiseren dat deze voorraad kantoorgebouwen gemiddeld driemaal zoveel energie gebruiken als nieuwbouwkantoren en dat dit bijna twee derde van alle kantoorgebouwen betreft.

Een belangrijke rem op de verduurzaming van deze kantoorgebouwen is mogelijk het versnipperde verduurzamingsaanbod richting vastgoedeigenaren. Hier liggen kansen voor de gevelbranche om met energiebesparingsoplossingen te komen in de utiliteitsbouw door gevelrenovatie. Vanuit het VMRG-branche kantoor worden daartoe inmiddels de eerste verkennende gesprekken gevoerd. Kansen zijn er mogelijk in de ontwikkeling van een keten-geïntegreerde aanpak voor de verduurzaming van kantoren door renovatie-oplossingen voor zowel gevels als installaties waarbij deze modulair te integreren zijn in één as-a-service aanbod.

Naast de aandacht voor verduurzaming is een van de belangrijkste opgaven voor de overheid om te zorgen voor voldoende woningen. In de komende tien jaar circa 1 miljoen. Want inmiddels is wel duidelijk dat het CBS de bevolkingsgroei de afgelopen jaren behoorlijk onderschat heeft. En de verwachting is dat in de periode 2020-2035 het aantal inwoners met 1,4 miljoen toeneemt, van 17,4 miljoen naar 18,8 miljoen en het aantal huishoudens met 924.000. Tellen we de toename van het aantal huishoudens, het inlopen van het woningtekort en de sloop van woningen bij elkaar op, dan blijkt daaruit de noodzaak dat we de komende tien jaar circa 1 miljoen woningen moeten bouwen.

Belangrijk hierbij is ons te realiseren dat de primaire levensbehoefte van ieder mens ligt in een veilige en gezonde leefomgeving. Als we nu te weinig bouwen, zullen steeds meer starters noodgedwongen bij hun ouders op zolder moeten blijven wonen en grote besluiten zoals samenwonen uitstellen, hetgeen geen gezonde situatie is. Psycholoog Maslow brengt deze behoefte vanuit zijn visie vanuit zijn welbekende piramidemodel tot uitdrukking. Het laat zien dat mensen pas na de bevrediging van primaire behoeften (o.a. een woning), aandacht beginnen te krijgen voor hogere ordebehoeften. Onvoldoende bouwen werkt dan ook niet mee aan een duurzame samenleving waarin een hoge levenskwaliteit voorop staat en daarmee vraagt de realiteit van de huidige marktontwikkelingen om actie.